سنجش و بررسی جابه‌جایی مسکونی خانوار با تأکید بر نوع مالکیت (نمونه موردی منطقه یک شهر تهران)

Abstract

<strong>پژوهش حاضر با هدف تحلیل و اولویت‌بندی میزان اهمیت شاخص‌های جابه‌جایی مسکونی با تأکید بر نوع مالکیت خانوار بر روی منطقه یک شهر تهران مورد بررسی قرار گرفته است. برای تعیین حجم نمونه‌ی مورد مطالعه، از رابطه‌ی کوکران بهره برده و تعداد 384 پرسشنامه در سطح محدوده توزیع شده است. همچنین برای تعیین اولویت‌بندی شاخص‌های جابه‌جایی از روش آنتروپی و روش کمی</strong><strong>SAW</strong><strong> استفاده شده است. از نتایج این مقاله تمایل بالا مالکین با تحصیلات عالی و تمایل پایین مالکینی که فاقد شغل هستند، برای جابه‌جایی مسکونی می‌باشد (که این ممکن است به دلیل ترس از دست دادن مالکیت واحد مسکونی شان در نوسانات بازار مسکن باشد). همچنین مستأجرینی که دارای درآمد بالا هستند تمایل زیادی برای جابه‌جایی‌های پی در پی دارند و بالعکس مستأجرینی که فاقد شغل هستند و درآمد پایینی دارند ترجیح می‌دهند تاحد ممکن در محیط مسکونی خود باقی بمانند. </strong>