ارزیابی و سنجش وضعیت نابرابری توسعه در شهرستان‌های استان کرمانشاه با تأکید بر شاخص اقتصادی

Abstract

<strong>به</strong><strong>منظور</strong><strong>حل</strong><strong>مسائل</strong><strong>ناشی</strong><strong>از</strong><strong>عدم</strong><strong>تعادل</strong><strong>­</strong><strong>های</strong><strong>منطقه</strong><strong>­</strong><strong>ای،</strong><strong>گام</strong><strong>نخست،</strong><strong>شناخت</strong><strong>و</strong><strong>سطح</strong><strong>­</strong><strong>بندی</strong><strong>مناطق</strong><strong>از</strong><strong>نظر</strong><strong>برخورداری</strong><strong>درزمینۀهای</strong><strong>مختلف،</strong><strong>به</strong><strong>ویژه</strong><strong>اقتصادی</strong><strong>است. پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی </strong><strong>–</strong><strong> تحلیلی در پی­ آن است تا وضعیت شهرستان­های استان کرمانشاه را به لحاظ شاخص اقتصادی مشخص و سطح­بندی نماید. جامعه آماری پژوهش 14 شهرستان استان کرمانشاه بر اساس آخرین تقسیمات سیاسی </strong><strong>–</strong><strong> اداری می­ باشد. داده و اطلاعات مورد نیاز پژوهش که مشتمل بر 20 متغیر در زمینۀ شاخص اقتصادی می­ باشد از طریق سرشماری عمومی سال 1390 جمع­ آوری شده، سپس با استفاده از تکنیک تاپسیس مورد تجزیه و تحلیل قرا گرفته و در نهایت برای ترسیم فضایی بهتر وضعیت توسعه­یافتگی شهرستان­ های منطقه از </strong><strong>GIS</strong><strong> استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که در سطح استان هیچ شهرستان توسعه­ یافت ه­ای وجود ندارد و تفاوت آشکاری میان شهرستان­ های استان به لحاظ برخورداری از شاخص اقتصادی وجود دارد زیرا شهرستان کرمانشاه با مقدار ضریب توسعه 724/0 در رتبه نخست و به واقع برخوردارترین شهرستان و شهرستان ثلاث باباجانی با مقدار ضریب توسعه 265/0 در رتبه آخر و محروم­ترین شهرستان را تشکیل می­دهند.</strong> <br />