آسیب شناسی اجتماعی در سکونتگاههای غیررسمی با رویکرد پیشگیری از جرم (مورد پژوهی اسلام آباد و نجف آباد شهر زنجان)

Abstract

افت منزلت اجتماعی و اقتصادی و نابسامانی‌های کارکردی و کالبدی این مناطق به همراه افت بسیار شدید کیفیت محیط زیست شهری، ضرورت توجه به آسیب شناسی این مناطق را دوچندان کرده است. به همین سبب شناسایی آسیب‌های اجتماعی ناشی از حاشیه نشینی و دلایل آنها مسأله اصلی است که این پژوهش در مناطق غیر رسمی نجف آباد و اسلام آباد شهر زنجان به آن خواهد پرداخت. زیرا بنا به مطالعات 20 درصد جمعیت شهر زنجان در محلات اسکان نامتعارف ساکن هستند و این موضوع هم اکنون بعنوان یکی از معضلات شهرنشینی زنجان محسوب می‌شود. جامعه آماری این پژوهش منطقه اسلام آباد و نجف آباد شهر زنجان (جمعیت این دو محله 55306 نفر در سال 1395) بوده است و تعداد حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری مورگان، 382 نفر جهت مصاحبه و توزیع پرسشنامه در محدوده منتخب پژوهش انتخاب شده است. در این رابطه با استفاده از روش نمونه گیری سیستماتیک، از هر محله بطور مساوی 191 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. در این زمینه، ابتدا با استفاده از آزمون تک نمونه‌ای t، وضعیت هریک از شاخص‌های تحقیق در مطالعه بررسی شده است. همچنین تحلیل اختلاف نظر محله اسلام آباد و نجف آباد شهر زنجان با آزمون کروسکال والیس مورد واکاوی قرار می‌گیرد. سپس بااستفاده از روش تحلیل رگرسیونی چندگانه نقش و تأثیر هر یک از عوامل بر آسیب‌های اجتماعی محلات مذکور مورد واکاوی قرار گرفت. به منظور تحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSS بهره گرفته شده است.