ارتقای بهره وری منابع انسانی در پلیس جمهوری اسلامی ایران

Abstract

استمرار یک سیستم بهره وری، مستلزم اقداماتی چند نظیر تسهیم منافع، اصلاح ساختار سازمانی، توسعه منابع انسانی و... است. راهکارهای افزایش بهره وری نیز مستلزم شناخت کافی وضعیت موجود و فرهنگ کاری سازمان ها است. با توجه به تفاوت های مهم در فرهنگ کاری شرکت ها و وضعیت موجود آن ها می توان گفت راهکارهای افزایش بهره وری نیز در آن ها متفاوت خواهد بود. با توجه به شرایط بسیار متلاطم محیطی و افزایش پیچیدگی جرائم و گسترش جرائم سازمان یافته، بسیار واضح است که سازمان های پلیسی نیز باید به طور مداوم به دنبال بهینه سازی سازمانی در راستای تطابق با محیط خود به منظور امنیت عمومی باشند. در این مقاله بعد از بررسی مبانی نظری، تاریخچه و تجربیات بهره روی در جهان، به معرفی راهکارها و عوامل مؤثر بر ارتقاء پرداخته شده و سپس بهره وری در پلیس با ارائه مدل تجربی برای بهره وری نیروی انسانی در ایران با استفاده از نرم افزار اقتصاد سنجی Eviews7، مورد مطالعه قرار می گیرد. نتایج حاکی از تأثیر مثبت و معنادار سرمایه سرانه، متوسط سال های تحصیلی و هزینه های دولت در بخش آموزش بر روی بهره وری نیروی کار است. تحقیق از نوع کاربردی بوده و جمع آوری اطلاعات به روش کتابخانه ای و اسنادی می باشد. لذا به منظور بهره برداری بالاتر و ارائه خدمات انتظامی و اجرایی مؤثر و کارآمد نیروی انسانی ضرورت دارد تا نسبت به بهره وری و توسعه انسانی در ناجا همت گمارده شود