پیاده روی اربعین و ابعاد تربیتی آن

Abstract

هدف : توجه به تربیت اسلامی ، توجه به حیاتی ترین مقوله است. روی آوردن به تربیت صحیح ، پرداختن به ضروری ترین امور انسان است و رسالت همه پیام آوران الهی نیز تربیت انسان بوده است.نظر به اینکه پیاده روی اربعین در عراق به عنوان سمیل یک آئین دینی تاثیرات تربیتی شگرفی دارد و با توجه به عدم پژوهش در خصوص این تاثیرات محقق با توجه به حضور و مشاهدات میدانی در ابر رویداد اربعین و ایفای نقش زائر پژوهشگر در این مقاله درصدد است ابعاد تربیتی این رویداد بی نظیر را بر فرد ، خانواده و جامعه مد نظر قرار دهد زیرا یافته های پژوهش علاوه بر این که گام مفید و موثری در شناخت تاثیرات تربیتی پیاده روی اربعین محسوب میگردد ، میتواند در سیاستگذاریها و برنامه ریزیهای فرهنگی اجتماعی نیز مورد استفاده قرار بگیرد. روش تحقیق: داده­های این پژوهش کیفی از طریق مصاحبه نیمه­ساخت­یافته و مشاهده مشارکتی گردآوری گردید. به کمک روش نمونه­گیری نظری و هدفمند با 25 نفر از پدران و فرزندان آنها در مسیر پیاده روی اربعین از شهر نجف تا شهر کربلا در مهرماه 1398 مصاحبه شد. یافته ها: پس از تحلیل داده­های کیفی سه مضمون اصلی شناسایی شد که عبارتند از: 1. ابعاد تربیتی فردی (بصیرت افزایی، افزایش عزت نفس، الگوپذیری، تفکر و خودسازی معنوی) 2. ابعاد تربینی خانوادگی (همگرایی نسل ها، اصلاح الگوی مصرف) 3. ابعاد تربیتی اجتماعی (هویت دینی، بهداشت روانی، اعتماد اجتماعی) . نتیجه گیری : نتایج کلی پژوهش بیانگر آن است که پیاده روی اربعین نقش اساسی در تربیت اسلامی افراد ، خانواده و جامعه دارد.