تأثیر تربیت اجتماعی بر سبک زندگی با نظر به آموزه‌های اسلامی (مطالعه موردی دانش‌آموزان پایه ششم منطقه 9 آموزش‌وپرورش تهران)

Abstract

زمینه و هدف: تربیت اجتماعی یکی از اساسی‌ترین بخش‌های تربیت انسان است و نقش مهمی در فرایند تربیت در زمینه‌های دیگر دارد و تأثیر آن در توسعة فرهنگی، اقتصادی و ... قابل‌توجه است. باتوجه به وجود آسیب‌های فرهنگی و اجتماعی در جامعة کنونی و دوری نسبی از سبک زندگی مطلوب اسلامی، هدف از نگارش مقالة حاضر، بررسی رابطة تربیت اجتماعی با سبک زندگی و تعیین میزان تأثیر تربیت اجتماعی در شکل‌گیری سبک زندگی اسلامی با نظر به آموزه‌های اسلامی است. روش: این تحقیق بر اساس ماهیت داده‌ها، از نوع مطالعات پیمایشی مقطعی، و از نظر هدف، کاربردی، و از لحاظ روش جمع‌آوری داده‌ها و اطلاعات از نوع میدانی است. جامعة آماری پژوهش شامل 110 نفر از دانش‌آموزان دختر پایة ششم منطقة 9 آموزش‌وپرورش تهران در سال تحصیلی 98-97 بودند که بر اساس جدول مورگان 86 نفر از آن‌ها به‌صورت تصادفی ساده انتخاب شدند و موردبررسی قرار گرفتند. به‌منظور جمع‌آوری داده‌های تحقیق از پرسشنامه‌های محقق‌ساخته در زمینة تربیت اجتماعی و سبک زندگی استفاده شد. همچنین برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، از روش‌های آمار توصیفی و نیز آمار استنباطی شامل آزمون‌های کولموگروف-اسمیرنوف، تحلیل عاملی تأییدی و معادلات ساختاری استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که ضریب بار عاملی متغیر تربیت اجتماعی بر سبک زندگی برابر 673/0 است. همچنین آمارة t برای این ضریب برابر 67/5 است که نشان از معنی‌دار بودن این ضریب در سطح خطای 5 درصد است. به‌طورکلی بنابر یافته‌های تحقیق فرضیة اصلی تحقیق تأیید می‌شود بدین‌معنی که تربیت اجتماعی بر سبک زندگی دانش‌آموزان تأثیر مثبت معناداری دارد. درواقع یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که تربیت اجتماعی عاملی اساسی برای شکل‌گیری سبک زندگی اسلامی است. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های تحقیق می‌توان نتیجه گرفت که تحقق سبک زندگی اسلامی بدون تربیت اجتماعی میسر نمی‌شود. بر این اساس به‌منظور دستیابی به جامعه و تمدن اسلامی، لازم است تربیت اجتماعی آحاد جامعه به‌ویژه دانش‌‌آموزان، در اولویت دستور کار نهادهای آموزشی و پرورشی قرار گیرد.