بررسی رابطه میزان پرخاشگری با عوامل فردی و خانوادگی (مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی لرستان) ( بهار 92 )

Abstract

چکیده: پرخاشگری یکی از اختلالات مهم در روانشناسی بالینی و روانپزشکی است به نحوی که حدود یک سوم تا نیمی از مراجعه کنندگان به مراکز روانشناسی و روانپزشکی، مشکلات پرخاشگری و رفتارهای ضد اجتماعی دارند. بنابراین ضروری است که میزان پرخاشگری و عوامل مؤثّر بر آن در جامعه‌ی جوانان مورد بررسی قرار گیرد تا بر اساس آن بتوان راهکارها و پیشنهادهای لازم را جهت درمان و پیگیری و پیشگیری این رفتار بکار برد. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف سنجش میزان پرخاشگری و ارتباط آن با برخی عوامل فردی و خانوادگی در دانشجویان دانشگاه لرستان انجام گرفت. روش تحقیق نیز توصیفی ـ مقطعی است. جامعه‏ی آماری پژوهش کلیه‏ی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی لرستان می باشند که بر این اساس 240 دانشجو به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‏ها پرسشنامه‏ی دو قسمتی شامل مشخصه‏های فردی و بخش دوم شامل 29 سؤال در رابطه با پرخاشگری آرنولد اچ باس و پری بود که توسط آن، پرخاشگری کلیه‏ی نمونه‏ها در چهار زمینه‏ی فیزیکی، کلامی، خشم و خصومت سنجیده شد. اطلاعات در یک مرحله به روش خود ایفایی جمع‏آوری و از نرم‏افزارSPSS جهت تجزیه و تحلیل داده‏ها در قالب آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و کای‏دو) استفاده گردید. با توجّه به نتایج پژوهش، آموزش مهارت‏های اجتماعی، کنترل خود، حلّ مسئله، تصمیم‏گیری در آرامش به جوانان و خانواده و آموزش به والدین در خصوص اجتماعی نمودن و تربیت صحیح فرزندان، ضروری به نظر می‏رسد.