ارائه راهکار مناسب جهت ساخت مخازن ذخیره آب شرب با استفاده از مصالح ژئوسنتتیک و ژئوممبرین

Abstract

ازمهمترین معایب مخازن بتنی می‌توان به عمر کوتاه در اثر خوردگی تدریجی فولاد، ترک خوردگی جداره و کف مخزن و ترک خوردگی ناشی از نشست‌های نامساوی خاک بستر وهزینه‌ی بالای اجرا اشاره کرد. در این تحقیق بررسی و راهکار مناسب جهت طراحی و ساخت مخازن ذخیره‌ی آب شرب و سایر سیّالات تراکم ناپذیر، با استفاده از مصالح ژئوسنتتیک و ژئوممبرین ارائه می‌گردد. ازجمله امتیازات این مصالح نسبت به بتن، انعطاف پذیری، نفوذپذیری کم، خودترمیمی، نصب سریع وآسان، حذف هزینه‌های قال‌ بندی وماشی‌آلات، ساخت مخازن با مقیاس بسیار بزرگ، عمر زیاد و مقاومت در مقابل نشس‌ های غیر مساوی خاک بستر می‌باشد. مهمترین عامل جهت عایق شدن مصالح فوق جذب آب توسط بنتونیت است که در این حالت بنتونیت به صورت خمیری محصور شده، بین حصیرهای پلیمری به وجود می‌آید. در این مقاله چگونگی جذب آب و توزیع رطوبت در چند نمونه از پرده‌های عایق GCL توسط روش‌های پیشنهادی آزمایشگاهی بررسی می‌گردد. بررسی انجام شده نشان دهنده‌ی عدم یکنواختی توزیع رطوبت در پرده عایق GCL می باشد. نتایج آزمایشات نشان می‌دهد که جذب رطوبت توسط پرده‌های عایق مورد مطالعه، به دو عامل زمان و تنش وارده بستگی دارد. نتایج تحقیقات انجام گرفته با ژئوممبرین و GCLs مستقر در ناحیه فوقانی بستر مخزن نشان دهنده‌ی کاهش شدید تراوش به ویژه تحت گرادیان هیدرولیکی بالا در مقایسه با سایر مصالح بتن می‌باشد.