بررسی اثرات تابش گاما بر عملکرد دانه و صفات مرفولوژیکی وابسته به ورس در برنج (Oryza sativ L.) رقم طارم هاشمی

Abstract

اشعه گاما نوعی از امواج الکترومغناطیسی است که دارای خاصیت ایجاد یونیزاسیون و برانگیختگی بوده و قدرت نفوذ آن بیشتر از ذرات بتا و آلفا می باشد. لذا به­منظور بررسی اشعه گاما بر صفات زراعی و مرفولوژیکی وابسته به ورس در برنج رقم طارم هاشمی،آزمایشی بصورت طرح بلوک­های کامل تصادفی در چهار تکرار در سال زراعی 1388 در شهرستان قائم شهر انجام گرفت. بذور برنج تحت تابش دزهای مختلف اشعه گاما به کمک کبالت60 در چهار سطح 300 و 200 و 100 گری و شاهد یا بدون تابش تیمار بودند. نتایج نشان داد حرکت خمش میانگره های سوم و چهارم با افزایش دز اشعه گاما تا 300 گری در مقایسه با شاهد به­ترتیب به نسبت4/27 و 1/28 % روند کاهشی داشتند. حداکثر عملکرد دانه با تابش300 گری (259 گرم در متر مربع) به­دست آمد زیرا بیشترین تعدا کل خوشه چه در خوشه به میزان 15/170عدد و خوشه در متر مربع به میزان 25/401 عدد برای همین دز تابش حاصل گردید. کمترین عملکرد دانه به میزان 75/173 گرم در متر مربع برای تیمار شاهد حاصل شد. حداقل ارتفاع بوته با تابش گاما 300 گری به­دست آمد که برابر01/145 سانتی­متر بود و بیشترین ارتفاع بوته به­ترتیب برای تابش 100 گری و شاهد بود که به­طور متوالی برابر 07/153 و 56/156 سانتی­متر شد.