تأثیر شوری بر محتوای یونی، رنگیزه‌های گیاهی و قندهای محلول و نشاسته گیاه هالوفیت آلوروپوس (Aeluropus littoralis)

Abstract

این آزمایش در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در شرایط گلخانه­ایدر پزوهشکده ژنتیک و زیست فناوری طبرستان، دانشگاه علوم­کشاورزی و منابع­طبیعی ساری در سال ١٣٨٩، با ۵ سطح شوری (­ صفر، ٢٠، ۴٠، ۶٠و ٨٠ دسی­زیمنس بر متر) و در سه تکرار اجرا و صفاتی مانند میزان رنگیزه­های گیاهی، غلظت قندهای محلول و نشاسته و همچنین میزان عناصر سدیم و پتاسیم در سه بخش برگ، ساقه و ریشه به­صورت مجزا محاسبه شدند. نتایج نشان دادند که با افزایش میزان شوری، کلروفیل a، b، کل و کاروتنوئیدها به­طور معنی­داری کاهش پیدا کردند. میزان نشاسته تا سطح ٢٠ دسی­زیمنس ­بر متر روندی افزایشی و پس از آن کاهش معنی­داری یافت درحالیکه غلظت قندهای محلول تا سطح ٢٠ دسی­زیمنس ­بر متر کاهش و پس از آن افزایش یافت. شوری بر محتوای یون­های سدیم و پتاسیم در اندام­های گیاه تأثیر معنی­داری داشت، به­طوریکه با افزایش شوری، محتوای یون سدیم در تمامی اندام­ها افزایش، ولی از میزان پتاسیم آنها کاسته شد که این کاهش در ساقه و ریشه معنی­دار ولی در برگ معنی­دار نبود. نتایج همچنین تجمع بیشتر عنصر سدیم را در شوری­های بالا، در ریشه نشان دادند که شاید علت، برگشت این عنصر از طریق بافت آبکشی از اندام هوایی به ریشه تحت تنش شوری و یا به­دلیل محدودکردنانتقالسدیمبهساقهو نگهداریآندر ریشه به­عنوان یکی از سازوکار­های مقاومت به شوریباشد.این نتایج نشان می­دهد که گیاه آلوروپوس یک هالوفیت تجمع کننده نمک می­باشد که قادر است تا شوری حدود ٢٠ دسی­زیمنس بر متر را تحمل نموده و سپس با افزایش تنش شوری، با تجزیه نشاسته و تولید قندهای محلول، به تعدیل اسمزی کمک کرده و با شوری مقابله کند. <br /><br clear="all" />