بررسی امکان تغییر در الگوی کشت (با استفاده از ردیف های باریک و حذف برخی فاروهای کاشت) به منظور افزایش عملکرد ذرت در جیرفت

Abstract

به منظور مطالعه و بررسی امکان تغییر در الگوی کشت ذرت با استفاده از ردیف­­های باریک و حذف برخی فاروهای کشت آزمایشی با استفاده از طرح بلوک­های کامل تصادفی در 3 تکرار در سال 1390 در اراضی مرکز آموزش کشاورزی شهید دهقانپور جیرفت به مرحله اجرا رسید که در آن 18 تیمار شامل: ₁T، ₂Tو ₃T به ترتیب فاصله بین ردیف­های کاشت 35 سانتی­متر با تراکم­های 75، 85 و 95 هزار بوته در هکتار ₄T، ₅T و ₆T فاصله ردیف 35 سانتی­متر و حذف 4 فارو نکاشت به ترتیب با تراکم­های 75، 85 و 95 هزار بوته در هکتار، ₇T، ₈T و ₉T فاصله بین ردیف­ها 75 سانتی­متر به ترتیب با تراکم­های 75، 85 و 95 هزار بوته در هکتار، ₁₀T، ₁₁T و ₁₂T فاصله بین ردیف­های کاشت 75 سانتی­متر به ترتیب حذف یک خط کاشت با تراکم 75 هزار، دو خط نکاشت با تراکم 85 هزار و 2 خط نکاشت با تراکم 95 هزار بوته، ₁₃T، ₁₄T و ₁₅T فاصله بین ردیف­های کاشت 55 سانتی­متر یا تراکم­های 75، 85 و 95 هزار بوته ₁₆T، ₁₇T و ₁₈T به ترتیب فاصله بین ردیف­ها 55 سانتی­متر به ترتیب با 3 خط نکاشت و تراکم­های 75، 85 و 95 هزار بوته مورد بررسی قرار گرفتند. صفات مورد اندازه­گیری شامل: عملکرد دانه، تعداد ردیف در بلال، تعداد دانه در ردیف، وزن هزار دانه، نسبت دانه به کل، ارتفاع بوته، بیوماس، متوسط وزن بلال و شاخص برداشت بود. نتایج به­دست آمده نشان داد که تیمارهای عملکرد دانه، وزن هزار دانه، ارتفاع بوته و بیوماس در سطح آماری 5% و بر تعداد دانه در ردیف، طول بلال و متوسط وزن بلال در سطح آماری 1% معنی­دار و روی بقیه صفات بی­معنی بود. بالاترین عملکردهای دانه ذرت از تیمارهای ₁T، ₁₂T، ₅T، ₇T، ₄T و ₁₄T به ترتیب 51/17، 81/16، 99/15، 66/15، 26/15 و 25/15 تن در هکتار بود. در نهایت با توجه به تمام اندازه­گیری­ها و کاهش در میزان آب مصرف شده (سطح زمین کمتری آبیاری شده) تیمارهای ₁₂T، ₄Tو ₅Tانتخاب و برای منطقه توصیه می­شوند.