تعیین ابعاد صمیمیّت زناشویی زوجهای ایرانی، یک مطالعه کیفی

Abstract

هدف این مطالعه تعیین ابعاد صمیمیّت زناشویی زوجهای ایرانی بود. داده‌ها به روش کیفی بین سالهای 1394 ـ 1395، از 17 مشارکت‌کننده متأهل ایرانی (تا اشباع داده‌ها) با نمونه‌گیری هدفمند و گرفتن رضایت به ‌صورت مصاحبه نیمه ‌ساختار یافته در مرکز مشاوره یاوران رشد تبریز گردآوری شد. متون مصاحبه و یادداشتهای میدانی با روش تحلیل مضمون 5/1 سال مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 360 شناسه باز، 61 مفهوم اوّلیّه، 21 مفهوم متمرکز، 11 مضمون فرعی و چهار مضمون اصلی صمیمیّت فیزیکی، ارتباطی، جنسی و مالی تعیین شد. نتیجه گرفته شد که صمیمیّت زناشویی زوجهای ایرانی را می‌توان در ابعاد صمیمیّت فیزیکی (نزدیکی جسمی، گرفتن دست همسر، بوسیدن، بغل‌کردن، نوازش)، صمیمیّت اجتماعی ـ تفریحی (گفتگوی صمیمی، تماس، وقت‌گذراندن)، صمیمیّت جنسی (تداوم رابطه جنسی، رابطه جنسی محبّت‌آمیز) و صمیمیّت مالی (اشتراک مالی) توصیف کرد. این ابعاد را می‌توان در ارزیابی صمیمیّت زناشویی زوجها به‌کار گرفت؛ با ابعاد صمیمیت در روابط نزدیک مقایسه کرد و برای آن ابزار ساخت.