بررسی تعاملات، سبکهای حل‌تعارض و کیفیت زناشویی؛ تحلیل روند مبتنی بر سن و طول مدت ازدواج

Abstract

این مطالعه با هدف تحلیل روند تغییرات در تعاملات، سبکهای حل تعارض و کیفیت زناشویی بر اساس سن ازدواج و طول مدت ازدواج زنان و مردان متأهل شهر قزوین صورت گرفته است. روش پژوهش از نوع توصیفی و تحلیل روند است. روش نمونه‌گیری، داوطلبانه است و 302 نفر (151 زن و 151 مرد)، از پنج نقطۀ شهر قزوین انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات، پرسشنامۀ سبکهای حل تعارض کردک (CRSI)، مقیاس کیفیت زناشویی فرم بازنگری‌شده (RDAS) و مقیاس تعامل رابطۀ انجمن تگزاس (TTRIS) مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تحلیل روند نشان داد که روند خطی معناداری بین زنان و مردان متأهل از حیث طول مدت ازدواج در متغیرهای ابعاد تعامل (بجز بعد نظریات سازندۀ ایگو در گروه 5-1 سال)، سبکهای حل تعارض و کیفیت زناشویی مشاهده نشد. نتایج هم-چنین نشان داد روند خطی معناداری بین گروه با سن ازدواج 19- 12 سال با دیگر گروه‌های ازدواج‌کرده بین سنین 30-20 و 40-30 سال در عوامل سبکهای حل تعارض و روند غیرخطی معناداری در ابعاد تعاملات زناشویی مشاهده می‌شود. شیوۀ تعاملات و حل تعارضات بین زوجین به عنوان عوامل پیش‌بین و مؤثر بر کیفیت زناشویی در گذر زمان دستخوش تغییرات و تحولات می‌شود و افرادی که در سنین مختلف به ازدواج اقدام می‌کنند از چنین تحولات و تغییراتی در متغیرهای مربوط به کیفیت زناشویی برکنار نیستند. توجه به چنین تحولاتی می‌تواند آمادگی لازم را برای رویارویی با وضعیت جدید در زوجین فراهم سازد.