بررسی استحاله ی مکانی در نمایشنامه ی کانال کمیل: رویکرد نشانه-معناشناختی

Abstract

هیچ گفتمانی فاقد مکان نیست. مکان ها به طور مستقیم یا غیرمسقیم در شک لگیری گفتمان و تولید معنا نقش دارند. مکان صورت بیان و صورت محتوا را در تعامل با یکدیگر قرار می دهد. در بعضی موارد مکان به شکل کاملا فیزیکی و عینی در گفتمان ها تجلی می یابد و درموارد دیگر، این کارکرد عینی تضعیف شده است و جای خود را به کارکرد انتزاعی می دهد. مکان های عینی مکان هایی با ویژگی کنشی و مکان های انتزاعی مکان هایی با ویژگی تخیلی و استعلایی هستند. چگونه گفتمان ها م یتوانند به محل چالش مکانی و در نتیجه عبور از وضعیت کنشی به وضعیت استعلایی تبدیل شوند؟ د رواقع، بی مرزی، گریز از عینیت محدو دگرا، تجرب هی پدیداری، توسع هی وجه تخیلی و ... از جمله عواملی هستند که کارکرد کنشی مکان را تضعیف میکنند. هدف اصلی این پژوهش، نشان دادن چگونگی استعلای مکان و حرکت به سوی فض اشدگی با تکیه بر نمایشنامه کانال کمیل است. بی تردید گفتمان نمایشنام های به دلیل اینکه می تواند به صحنه راه یابد و به اجرا در آید نمون هی مناسبی برای بررسی شرایط استحاله ی مکانی و گذر به فرامکان است.