تأثیر سرمایة کارآفرینی بر تولید و رشد بخش صنعت ایران

Abstract

هدف این مقاله سنجش رابطة بین سرمایة کارآفرینی و تولید و رشد بخش صنعت ایران است. از نظریه‌‌های تابع تولید و مدل‌های رشد درونزا برای تبیین مبانی تابع تولید و مدل رشد بخش صنعت کشور استفاده و مدل‌های تجربی شناسایی و تصریح می‌شود. از داده‌های سری زمانی دورة 1385-1353 بخش صنعت، استفاده و با به‌کارگیری تکنیک ARDL، روابط بلندمدت و کوتاه‌مدت بین متغیرهای تابع تولید و مدل رشد برآورد می‌شود. برای متغیر سرمایة کارآفرینی، از دو نماگر خویش‌فرمایان و کارفرمایان که عموماً در ادبیات مطرح است، استفاده می‌شود. بخش صنعت کشور تأیید می‌کند که رابطة بین کارآفرینی و ارزش‌افزودة بخش صنعت به‌صورت S شکل ملایم است، همچنین نظریة پورتر را تأیید می‌کند. نتایج برآورد‌های مدل تابع تولید نشان می‌دهد که سرمایة سرانة کارآفرینی - محاسبه شده بر اساس نسبت کارفرمایان به اشتغال - بر تولید و رشد سرانة بخش صنعت از نظر آماری تأثیر مثبت و معناداری دارد و کشش تولیدی بلندمدت آن 37/0 درصد است. همچنین سرمایة انسانی و سرمایة فیزیکی سرانه تأثیر مثبت و معناداری بر تولید و رشد سرانة بخش صنعت دارد. در میان عوامل تولید، بیشترین تأثیرگذاری با کشش تولیدی 54/0 درصد به سرمایة انسانی و پس از آن به سرمایة کارآفرینی تعلق دارد. نتایج آزمون‌های علیت وجود رابطة یک طرفه از سمت سرمایة کارآفرینی بر تولید و رشد بخش صنعت را تأیید می‌کنند.