تخمین تقاضای بلندمدت انرژی در بخش صنایع و معادن به روش دو مرحله‌ای و شبیه‌سازی اثرات افزایش قیمت انرژی بر کنترل مصرف

Abstract

بخش صنایع و معادن یکی از بخش‌های مهم اقتصادی کشور است. در سال 1386 بیش از 23 درصد کل مصرف انرژی در کشور توسط این بخش مصرف شده و تولید در این بخش به نهادة انرژی وابسته است. به همین دلیل افزایش قیمت انرژی از یک سو به طور بالقوه می‌تواند باعث نوسانات تولیدی در این بخش شود و از سوی دیگر کاهش تقاضای انرژی در این بخش می‌تواند بخشی از اهداف سیاستگذار را از اجرای افزایش قیمت که کاهش مصرف می‌باشد، تأمین نماید. در این مقاله پس از تخمین تقاضای انرژی در بخش صنایع و معادن بر اساس روش دو مرحله‌ای در قالب یک مدل سیستمی به شبیه سازی مصرف انرژی بخش صنایع و معادن بر اثر سیاست افزایش قیمت انرژی پرداخته شده است. در این مدل سیستمی اثرات همزمان افزایش قیمت انرژی بر مصرف انرژی در بخش صنایع و معادن، بر قیمت عمومی کالاها و بر ارزش افزودة بخش صنایع و معادن شبیه‌سازی شده است. بر اساس نتایج شبیه‌سازی مشاهده می‌شود که افزایش قیمت انرژی در قالب طرح هدفمندی یارانه‌ها می‌تواند به طور نسبی باعث کاهش مصرف انرژی در بخش صنایع و معادن شود. البته افزایش قیمت حامل‌های انرژی باعث شکل‌گیری تورم و خنثی شدن بخشی از افزایش اولیة قیمت انرژی نیز می‌شود، اما اثر تورمی مستقیم اجرای طرح به حدی نیست که خنثی‌کنندة اثر کاهش تقاضا برای نهاده‌های انرژی در بخش صنایع و معادن باشد؛ اما اگر در زمان اجرای سیاست افزایش نرخ حامل‌های انرژی، چرخه‌های تورمی ثانویه‌ای از جهت افزایش نرخ ارز و رشد نقدینگی پدید آید می‌تواند دستاوردهای کاهشی در مصرف انرژی را در بلندمدت خنثی نماید و تنها نتیجة اجرای سیاست افزایش نرخ حامل‌های انرژی، افزایش تورم باشد.