نقش ساختار سنی جمعیت در تقاضای سرمایه‌گذاری خانوارها برای مستغلات

Abstract

تغییر ساختار سنی جمعیت به وجود آمده در اثر افزایش شدید زاد و ولد ابتدای دهه­ی 1360، پیامدها و پرسش‌های متعددی را به دنبال داشته است. یکی از این پرسش‌ها چگونگی تأثیرپذیری تقاضای سرمایه‌گذاری خانوارها در مستغلات از تغییر ساختار سنی در جامعه ایران است. مقاله­ی حاضر در پی یافتن پاسخی مناسب برای این سوال، تابعی را برای سرمایه‌گذاری در مستغلات بر اساس مبانی نظری اقتصادی تصریح می‌کند که یکی از متغیرهای توضیح­دهنده­ی آن تغییرات ساختار سنی جمعیت است. این تابع به کمک داده‌های سری زمانی سالانه 1345 تا 1385 به روش خودرگرسیون وقفه‌گستر( ) در چارچوب روش­­شناسی همجمعی برآورد شده است. نتایج حاکی از آن است که با افزایش نسبی جمعیت در گروه میان‌سال جامعه، تقاضا برای سرمایه‌گذاری خانوارها در مستغلات افزایش می‌یابد. این تقاضا در 15 تا 20 سال آینده (سال‌های 1407-1412) که متولدین اوایل دهه­ی 1360 به محدوده سنی 40 تا 44 سالگی می‌رسند به اوج خود خواهد رسید و از آن پس به تدریج کاهش خواهد یافت.