آسیب‌شناسی پایداری محله‌های شهری با تأکید بر آسیب‌های اجتماعی (مطالعه موردی: منطقه یک شهر تهران)

Abstract

این پژوهش بهآسیب­شناسی پایداری محله‌های 26 گانه منطقه یک تهران با تأکید بر آسیب‌های اجتماعی پرداخته است. هدف اصلی توزیع فضایی آسیب‌های اجتماعی در سطح محلات و بسترسازی برای مدیریت کنترل، کاهش توسعه پایدار محله­ای است. هویت شهری از شاخص‌های توسعه پایدار است. روش پژوهش اکتشافی–تحلیلی است. داده‌ها و اطلاعات از طریق منابع اسنادی و میدانی گردآوری‌شده‌اند. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم‌افزار Super Decisions در سیستم اطلاعات جغرافیایی استفاده‌شده است. نمونه آماری 30 نفر از کارشناسان حوزه برنامه­ریزی شهری و تعداد 372 نفر از ساکن محلات با استفاده از فرمول کوکران است. یافته‌های پژوهش نشان دادند که محلات منطقه یک شهرداری تهران با آسیب‌های اجتماعی روبه رشدی روبرو هستند. آسیب‌های اجتماعی مشترک در سطح منطقه طلاق، دختران فراری، تکدی­گری، اعتیاد به مواد مخدر و کارگران فصلی است. ازلحاظ توزیع فضایی بیشتر در میدان­ها ازجمله میدان تجریش محله­های پرتراکم قابل‌توجه است.