شاخص‌های عملکردی و کیفی نارنگی ‌انشو میاگاوا روی شش پایه‌ در شرق مازندران

Abstract

در این پژوهش، تأثیر شش پایه سوینگل‌سیتروملو، ترویرسیترنج، کاریزوسیترنج، سیترنج C-35، اسموت‌فلت‌سویل و گوتو بر صفات زایشی نارنگی انشوی میاگاوا طی پنج سال (1396-1392) بررسی شد. آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 96 اصله درخت انجام شد. نتایج نشان داد که درختان روی پایه سوینگل‌سیتروملو، در شروع فاز باردهی (1392 و 1393)، با اختلاف معنی‌دار آماری، پرمحصول‌تر از سایر پایه‌ها بودند (به‌ترتیب 58 و 45 کیلوگرم در درخت). بیشترین عملکرد متوسط سالانه (52 کیلوگرم در درخت)، بیشترین عملکرد تجمعی طی پنج سال (261 کیلوگرم در درخت) و کمترین شاخص تناوب‌باردهی (1/22 درصد) با اختلاف آماری معنی‌داری نسبت به سایر پایه‌ها، در پایه سیتروملو به‌دست آمد. تحمل به سرما در سیتروملو به دلیل حفظ گل و میوه و عملکرد نهایی بالا در سال بعد از یخبندان (1393) بیشتر از بقیه پایه‌ها بود. ‌عملکرد متوسط سالانه و تجمعی پنج سال میاگاوا در سیترنج‌های ترویر، کاریزو و C-35 و اسموت‌فلت‌سویل از نظر آماری مشابه بود. ولی راندمان عملکرد C-35، افزایش معنی‌داری نسبت به سایر پایه‌ها نشان داد (72/6 کیلوگرم برمترمکعب حجم‌تاج). با اختلاف آماری معنی‌داری، میوه‌‌های روی سیتروملو، کروی‌تر (953/0) و پرآب‌‌تر (22/46 درصد)، میوه‌های کاریزوسیترنج پخ‌تر (939/0) و پوست نازک‌تر (21/2 میلی‌متر) و میوه‌های C-35 سنگین‌تر (2/150 گرم) و زودرس‌تر (شاخص‌برداشت: 21/11) از میوه‌های روی دیگر پایه‌ها بودند. پایه گوتو به‌طور معنی‌داری‌ باعث افزایش ضخامت پوست (83/2 میلی‌متر)، کاهش آب میوه (65/41 درصد) و دیررسی میوه (شاخص‌برداشت: 52/8) در مقایسه با پایه‌های دیگر شد. همچنین درختان پیوندی روی این پایه، بیشترین شاخص تناوب‌باردهی (4/42 درصد) را طی پنج سال داشتند.