اثر رژیم‌های مختلف آبیاری و اسید سالیسیلیک بر ویژگی های مورفوفیزیولوژیکی گیاه همیشه‌بهار (Calendula officinalis L.) در شرایط اقلیمی زنجان

Abstract

به‌منظور ارزیابی اثر اسید سالیسیلیک بر برخی از ویژگی­های مورفوفیزیولوژیک گیاه همیشه‌بهار در شرایط کم­آبی، آزمایشی به‌صورت کرت­های خرد شده بر پایۀ طرح بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار در شرایط اقلیمی زنجان اجرا شد. تیمار­های آزمایش شامل سه رژیم آبیاری مختلف (33، 66 و 100 درصد نیاز آبی گیاه) به‌عنوان عامل اصلی و اسید سالیسیلیک در چهار سطح (0، 5/0، 1 و 5/1 میلی­مولار) به‌عنوان عامل فرعی بودند. بر پایۀ نتایج به‌دست‌آمده از این پژوهش تنش کم­آبی به‌طور معنی­داری میزان پرولین و فعالیت آنزیم پراکسیداز را افزایش داده و ارتفاع، وزن تر و درصد وزن خشک اندام‌های هوایی، شمار گل، طول عمر گل و محتوای نسبی آب برگ را کاهش داد. کاربرد برگی اسید سالیسیلیک در شرایط تنش کم­آبی در غلظت 1 میلی­مولار به‌طور معنی­داری باعث افزایش وزن تر و درصد وزن خشک اندام هوایی، شمار گل، طول عمر گل، محتوای نسبی آب برگ، فعالیت آنزیم پراکسیداز و میزان پرولین شد. با توجه به نتایج این پژوهش کاربرد برگی اسید سالیسیلک توانست واکنش گیاه در برابر تنش کم­آبی را در بیشتر صفات در سطح احتمال 1 درصد بهبود بخشد.