تأثیر همزیستی میکوریزی بر کارایی جذب آب و برخی شاخص‌های رشدی گیاه زینتی استئوسپرموم (Osteospermum hybrida ‘Passion Mix’)

Abstract

به‌منظور بررسی اثر گونه‏های مختلف قارچ آرباسکولار میکوریز بر کارایی جذب آب و برخی شاخص‏های رشد گیاه زینتی استئوسپرموم، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی با شش تکرار در شرایط گلخانه‏ای‏ اجرا شد. همزیستی تعداد 22 گونه قارچ میکوریزی مختلف با این گیاه در این آزمایش مطالعه شد. نتایج نشان داد که قارچ آرباسکولار میکوریز <em>Glomus mossea </em>CA و <em>Glomus mossea</em> st6 نسبت به قارچ‏های دیگر اثر قابل توجهی بر شاخص‏های رشدی استئوسپرموم داشت. تلقیح گیاهان با قارچ <em>Glomus mossea </em>CA کارایی مصرف آب در گیاه را نسبت به گونه‏های دیگر افزایش داد. در قارچ <em>Glomus </em>sp.St2 نیز به‌رغم میزان کلون‏سازی کم آن با گیاه استئوسپرموم و عدم تأثیر مثبت آن در ویژگی‏های ریشۀ این گیاه، کارایی جذب آب بالایی مشاهده شد. قارچ‏های <em>Glomus mossea</em> St2 و <em>Glomus </em>sp St2 رابطۀ همزیستی مؤثری با این گیاه نداشتند و تأثیر دیگر گونه‏های میکوریزی در حد متوسط بود. علاوه بر آن گیاهان تلقیح‌شده با قارچ <em>Glomus mossea</em> st6 نسبت به گیاهان تلقیح‌شده با گونه‏های دیگر، به‌طور معنا‏داری وزن تر ریشه، طول ریشه و سطح ریشۀ بیشتری داشتند. بنابراین، نشان داده شد که تلقیح گیاه استئوسپرموم با گونه‏های مختلف قارچ آرباسکولار میکوریز بسته به گونۀ استفاده‌شده منجر به بهبود برخی شاخص‏های رویشی در این گیاه می‏شود و ثابت شد که گیاه زینتی استئوسپرموم در پاسخ به گونه‏های مختلف قارچ‏های آرباسکولار میکوریز واکنش متفاوتی نشان می‏دهد.