بررسی تأثیر محلول‎پاشی پلی‌آمین‎های آزاد بر برخی مشکلات فیزیولوژیکی پسته رقم کله قوچی

Abstract

درختان پسته مشکلات فیزیولوژیکی متعددی از جمله ریزش جوانه‎های گل، ریزش میوه‎‎ها، پوکی، ناخندانی، بدشکلی میوه‎ها و زود خندانی نشان می دهند و وقوع این مشکلات با کاهش عملکرد درختان پسته ارتباط نزدیک دارد. در این پژوهش تأثیر محلول‎پاشی پلی‎آمین‎های آزاد پوترسین، اسپرمیدین و اسپرمین بر مشکلات فیزیولوژیکی یاد شده و عملکرد شاخه‎های پسته رقم کله قوچی در دو سال متوالی پرمحصول و کم محصول بررسی گردید. محلول‎پاشی پلی‎آمین‎های آزاد در دو مرحله زمانی جداگانه یک هفته قبل از تمام گل و دو هفته بعد از تمام گل انجام گرفت. نتایج نشان داد که محلول‎پاشی پوترسین بر هیچ کدام از مشکلات فیزیولوژیکی پسته تأثیر معنی‎داری ندارد در حالی که محلول‎پاشی اسپرمین سبب کاهش این مشکلات و افزایش عملکرد شاخه‎ها گردید. اگرچه کاربرد تیمار اسپرمیدین بر کاهش ریزش میوه‎ها و کاهش تشکیل میوه‎های بدشکل تأثیر معنی‎داری نشان داد ولی بر عملکرد شاخه‎ها مؤثر نبود. مشاهده گردید که در هر دو سال پرمحصول و کم محصول، تأثیر محلول‎پاشی پلی‎آمین‎های اسپرمین و اسپرمیدین به میزان زیادی بستگی به زمان کاربرد و غلظت مورد استفاده آنها دارد و به نظر می‌رسد که کاربرد پلی‎آمین اسپرمین نقش مهمی در جلوگیری از پدیده ریزش و همچنین بهبود رشد و نمو میوه و عملکرد شاخه‎ها ایفا می نماید.