تأثیر اسید سالیسیلیک و سولفات منیزیم کلاته بر میزان آلفا- توکوفرول و برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی در گلابی رقم لوئیزبون

Abstract

پاداکسنده (آنتی­اکسیدان)­ها، سامانه‌های ضداکسایشی گیاهان عالی به شمار می‌آیند و تحریک تولید یا کاربرد مصنوعی آن­ها می­تواند در غلبه بر تنش­ها مؤثر واقع شود. این ترکیب‌ها شامل انواع آنزیمی و غیر آنزیمی مانند ویتامین­ها، رنگریزه­ها و غیره هستند. در این پژوهش، تأثیر اسید سالیسیلیک و سولفات منیزیم کلاته بر تحریک یا جلوگیری از تولید پاداکسنده­های مختلف در برگ گلابی بررسی شد. آزمایش در شرایط اقلیمی استان قزوین در قالب طرح بلوک کامل تصادفی روی درختان گلابی رقم لوئیزبون انجام شد. صفات مورد بررسی در این پژوهش شامل پاداکسنده­های آلفا- توکوفرول، کاروتنوئید و سبزینۀ (کلروفیل) a، سبزینۀ b و سبزینۀ کل بود. نتایج نشان داد، اسید سالیسیلیک و سولفات منیزیم کلاته تأثیر معنی­داری بر میزان پاداکسندۀ آلفا- توکوفرول، سبزینه و کاروتنوئید داشتند. به‌طوری‌که دامنۀ تغییرپذیری بین تیمارهای مختلف در مورد رنگریزۀ سبزینه بین 03/1 تا 27/6 و کاروتنوئید بین 06/0 تا 985/1 میلی­گرم بر گرم و آلفا- توکوفرول بین 03/0 تا 30/2 قسمت در میلیون (PPM) متغیر بود. مقایسۀ میانگین­ها نشان داد، تیمار همزمان اسید سالیسیلیک با غلظت 5/0 و سولفات منیزیم کلاته با غلظت 7/0 گرم در لیتر بیشترین میزان پاداکسندۀ آلفا- توکوفرول را به خود اختصاص داد که از نقش مثبت تیمار یادشده در تحریک تولید این پاداکسنده حکایت می­کند.