اثر پوتریسین و تیمار گرمایی بر کیفیت پس از برداشت میوة گلابی (Pyrus communis) رقم اسپادونا

Abstract

در این مطالعه، اثر کاربرد قبل و پس از برداشت پوتریسین به همراه تیمار گرمایی بر کیفیت و عمر انبارمانی میوة گلابی رقم اسپادونا بررسی شده است. آزمایش به‌صورت فاکتوریل بر‌پایة طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار انجام شد. میوه‌ها طی فصل رشد در 3 مرحله به‌ترتیب 30، 60 و 90 روز بعد از تمام‌گل با 4 سطح پوتریسین (0، 5/0، 1 و 2 میلی‏مولار) مه‏افشانی شدند. همان میوه‏ها پس از برداشت در پوتریسین (در همان غلظت‏های قبل از برداشت) و آب گرم در 3 سطح (40 و 50 درجة سانتی‏گراد و شاهد) به‌مدت 5 دقیقه غوطه‌ور شدند. میوه‏ها بعد از تیمار در سردخانه با دمای 1 ±0 درجة سانتی‏گراد و رطوبت نسبی 80‌ـ 85 درصد به‌مدت 21 هفته نگهداری شدند. میوه‏ها هر سه هفته یک بار از انبار خارج و از نظر خصوصیات مختلف کمّی و کیفی مثل کاهش وزن، سفتی بافت میوه، pH، اسیدیتة قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول و شاخص طعم اندازه‏گیری‌شده قرار گرفتند. نتایج نشان داد کاربرد 1 و 2 میلی‌مولار پوتریسین در زمان داشت و پس از برداشت سبب حفظ سفتی بافت میوه، کاهش از دست دادن آب میوه از طریق پوست و نیز کند‌کردن روند تغییرات pH و اسیدیتة قابل تیتراسیون نسبت به شاهد شدند. همچنین مواد جامد محلول و شاخص طعم در میوه‌های تیمار‌شده در ابتدای آزمایش کمتر از نمونه‌های شاهد بودند، در‌حالی‌که در مراحل پایانی مقادیر مواد جامد محلول بیشتر از شاهد بودند. تیمار گرمایی 40 و50 درجة‏ سانتی‏گراد به‌مدت 5 دقیقه سبب افزایش مواد جامد محلول و شاخص طعم شدند، اما تأثیر معناداری بر کاهش وزن، سفتی بافت میوه، pH و اسیدیتة قابل تیتراسیون نداشتند.‌