اثر نسبت‌های مختلف پتاسیم به کلسیم بر رشد، عملکرد و خصوصیات فیزیولوژیکی خربزه گالیا

Abstract

تأثیر نسبت‌های مختلف پتاسیم به کلسیم بر رشد، عملکرد و خصوصیات فیزیولوژیکی خربزه گالیا (Cucumis melo var. reticulatus L. Naud. cv. Galia) رشد یافته در آبکشت مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار (در هر تکرار 48 گیاه) انجام گرفت. بذور خربزه گالیا در کانال‌های حاوی پرلیت و ورمی‌کولیت (به نسبت V:V 3:1) کاشته شده و با نسبت‌های مختلف K/Ca (4، 5/3، 3، 5/2، 2، 5/1) تغذیه گردیدند. عملکرد خربزه و خصوصیات فیزیولوژیکی از جمله شاخص کلروفیل و نیترات دمبرگ مورد ارزیابی قرار گرفت. در پایان آزمایش کل گیاهان از بستر خارج شده و خصوصیات رویشی شامل سطح برگ، وزن تر و خشک اندام‌های هوایی اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که محلول‌های غذایی با نسبت‌های مختلف K/Ca تأثیر معنی‌داری (01/0p?) بر عملکرد خربزه گالیا داشت به طوری که حداکثر عملکرد 65/9 کیلوگرم در بوته در نسبت 3 و حداقل 25/6 کیلوگرم در بوته در نسبت K/Ca برابر 4 به دست آمد. تأثیر تیمارها بر سطح برگ معنی‌دار شد و حداکثر سطح برگ در نسبت 3 مشاهده گردید. یک رابطه مثبت (62/0=R2) بین سطح برگ و عملکرد به دست آمد. حداکثر شاخص کلروفیل نیز در نسبت 3 دیده شد. همچنین تأثیر تیمارها بر وزن تر و خشک برگ‌ها و ساقه‌ها و میزان نیترات دمبرگ معنی‌دار بود. تأثیر تیمارها بر درصد مواد جامد محلول (TSS) میوه‌ها معنی‌دار شد و حداکثر TSS در نسبت 4 مشاهده گردید. به این ترتیب به نظر می‌رسد که نسبت پتاسیم به کلسیم برابر 3 باعث افزایش رشد، عملکرد و خصوصیات فیزیولوژیکی خربزه گالیا گردید بنابراین، تنظیم نسبت K/Ca در محلول غذایی برای حصول حداکثر عملکرد ضروری بنظر می‌رسد.