ارزیابی ریز ازدیادی گیاه دارویی مرزۀ خوزستانی (Satureja khuzistanica)

Abstract

به‌منظور مطالعۀ ریز‌ازدیادی گیاه مرزۀ خوزستانی، بذور این گیاه در محیط کشت موراشیگ و اسکوگ (MS) نیم‌غلظت کشت ‌و سپس گیاهچه‌ها واکشت شدند. پس‌ از آن نمونه‌ها در سطوح مختلف هورمون‏های BA و Kinetin، به‌صورت منفرد یا در ترکیب با IBA کشت شدند. نتایج نشان داد، بیشترین میزان پرآوری (4/2 شاخه) در غلظت 5/0 میلی‌گرم در لیتر IBA و 3 میلی‌گرم در لیتر BA مشاهده شد. در بخش طول شاخه، طویل‌ترین شاخه‌ها (76/5 سانتی‌متر) در غلظت 5/0 میلی‌گرم در لیتر IBA و 5/1 میلی‌گرم در لیتر BA به دست آمد. بیشترین درصد ریشه‌زایی (2/85 درصد) در محیط کشت MS با 4/1 غلظت نمک به دست آمد. بیشترین تعداد ریشه (3/12) با طول 55/1 سانتی‌متر ریشه، در محیط کشت MS با 2/1 غلظت نمک، به دست آمد. بیشترین درصد ریشه‌زایی (3/64 درصد) در غلظت 25/0 میلی‌گرم در لیتر IBA و بیشترین تعداد ریشه (4/8 و 7/7)، به‌ترتیب در غلظت‌های 25/0 و 5/0 میلی‌گرم در لیتر IBA، به دست آمدند. در‌مجموع می‌توان تیمار 25/0 میلی‌گرم در لیتر IBA به همراه 3 میلی‌گرم در لیتر BA را به‌منزلۀ مفید‌ترین ترکیبات هورمونی برای ریزازدیادی مرزۀ خوزستانی نام برد.