اثر اسپرمیدین بر ماده‏زایی شش توده پیاز خوراکی بومی استان خراسان در محیط درون‌شیشه‏ ای

Abstract

این پژوهش به‌‌منظور بررسی اثر دو غلظت اسپرمیدین (5/0 و 1 میکرو‏مولار) بر القای ماده‏زایی شش توده پیاز خوراکی بومی استان خراسان در محیط درون‌شیشه‏ای انجام شد. نتایج نشان داد بیشترین و کمترین درصد رویان‏زایی به‌ترتیب در محیط‏های کشت M₂ و M₅ به دست آمد. بیشترین (41/1) و کمترین (33/0) درصد رویان‏زایی به‌ترتیب متعلق به توده‏های روشناوند بیرجند و سفید نیشابور بود. بیشترین درصد باززایی (33/3) مربوط به تودۀ آشخانۀ بجنورد در محیط کشت M₂ بود. تودۀ آشخانۀ بجنورد و تودۀ درگز بیشترین و کمترین درصد بقای گیاه را داشتند (‌به‌ترتیب 25/81 و80/49 درصد). بنابراین، اسپرمیدین در دو غلظت 5/0 و 1 میکرومولار، بدون تنظیم‌کننده‏های رشد گیاهی دیگر، بر ماده‏زایی پیاز تأثیر مثبت نداشت و نبایستی جایگزین 2,4-D و BA شود. ترکیب اسپرمیدین با هورمون‌های دیگر رشدی می‏تواند سبب القای ماده‏زایی در پیاز شود.