توارث‌پذیری آلل خودسازگاری(Sf) در نتاج بادام با استفاده از روش PCR

Abstract

اصلاح بادام به منظور دست یابی به ارقام خودسازگار از مهم‌ترین اهداف اصلاحی است و در این راستا تشخیص زود هنگام ژنوتیپ‌های خودسازگار به دلیل صرفه‌جویی در وقت و هزینه‌ها اهمیت بسزایی دارد. برای تشخیص ژنوتیپ‌های خودسازگار از خودناسازگار روش‌های مختلفی اعم از کلاسیک و ملکولی وجود دارد. در این تحقیق با استفاده از روش PCRو پرایمرهای اختصاصی ژنوتیپ‌های نتاج بدست‌آمده تعیین گردیدند. خودناسازگاری در بادام از نوع گامتوفیتیک بوده و این ویژگی توسط یک مکان ژنی چند آللی(S-locus )کنترل می‌شود که در درون خامه به عنوان S-RNase بیان می‌گردد. در این تحقیق ابتدا دو رقم تجاری Ferragnes وFerralise با رقم خودسازگار Tuono به صورت متقابل (Reciprocal) تلاقی داده شده و نتاج حاصله که دارای آلل خودسازگار (Sf) بودند با استفاده از روش پوشاندن شاخه‌ها (Bagging) وادار به خودگشنی شدند. بذور به دست آمده پس از طی دوره استراتیفیکاسیون سبز گردیدند و در دوران نونهالی DNA ژنومی از کلیه نتاج بدست‌آمده استخراج و ژنوتیپ های S به دست آمده با روش‌های PCR ساده و مرکب مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بدست‌آمده نشان داد که حاصل این خودگشنی، نتاج خودسازگار هموزیگوس و هتروزیگوس بوده و تمام نسبت‌های به دست آمده از اصول مندلی پیروی می‌کند. همچنین نتایج این تحقیق نشان داد تشخیص خودسازگاری در بادام با استفاده از روش PCR در دوران نونهالی گیاه میسر می‌باشد. استفاده از این روش در شناسایی ژنوتیپ‌ها و ارقام خودسازگار بسیار حایز اهمیت بوده و دارای دقت بالایی است.