تخصیص بهینۀ منابع انرژی در ایران با رویکرد هدفمند‌کردن یارانه‌ها

Abstract

در این تحقیق با استفاده از روش­های تحقیق در عملیات به تخصیص بهینۀ نفت و گاز طبیعی به بخش‌های مختلف مصرف شامل خانگی- تجاری، حمل‌ونقل، صنایع، کشاورزی، صادرات، تزریق به مخازن نفتی و نیروگاه‌ها به‌عنوان تولید­کنندۀ انرژی ثانویه پرداخته شده است. تخصیص بهینۀ انرژی به بخش‌های مختلف مصرف طی سال­های 1391 تا 1400، با طراحی یک مدل برنامه­ریزی خطی و با در نظر ­گرفتن اجرای طرح هدفمند­ کردن یارانه‌ها، انجام گرفته است. هدف افزایش درآمد دولت بوده و در این زمینه برنامه‌های آتی دولت در نظر گرفته شده و محدودیت­هایی همچون تأمین تقاضای انرژی بخش‌های مختلف مصرف و نبود برخی از زیرساخت­ها نیز مورد توجه قرار گرفته است. نتایج این تحقیق، میزان تخصیص بهینۀ فراورده‌های نفتی و گاز طبیعی به بخش‌های مختلف طی سال‌های آتی را مشخص می‌کند و راهکارهای مناسبی را در اختیار برنامه­ریزان و تصمیم­گیران، به‌منظور برنامه‌ریزی مناسب قرار می‌دهد.