نقش تربیت عفیفانه برای ارتقاء اخلاق جنسی

Abstract

فراگیری رسانه‌های الکترونیک در کنار تهاجم فرهنگی غرب، موجب گسترش فضای تحریک نیاز جنسی در جامعه ایران شده است که چالش‌های متعددی را در امنیت اخلاقی جامعه، شکل‌گیری هویت کودکان، مدیریت نیاز جنسی برای نوجوانان و جوانان و بالاخره استحکام خانواده در ایران به وجود آورده است. هدف از این مقاله، پاسخ به چگونگی تربیت عفیفانه برای رشد اخلاق جنسی با رویکردی اسلامی در پیشگیری از آسیب‌های روانی- اجتماعی مرتبط با این حوزه است. برای پاسخ به این مسئله با روش تحلیلی- استنباطی و مطالعه‌ای میان‌رشته‌ای در معارف اسلامی و دانش ارتباطات، ضمن توجه به مفهوم ارتباط عفیفانه به‌مثابه نظریه‌ای فرهنگی- ارتباطی، به‌صورت‌بندی مفهوم جدیدی به نام تربیت عفیفانه با توجه به تعریف تربیت اسلامی پرداخته شد. همچنین با تکیه بر روش‌ها و مکانیسم‌های تربیت اسلامی، جامعه‌پذیری و اخلاق جنسی، سرفصل‌های تربیت عفیفانه استخراج شد. یافته‌های تحقیق، نشان می‌دهد که آموزه‌های دینی تربیت عفیفانه بر ارتباطات کلامی (محتوای سخن) و غیرکلامی (صوت، استیذان، ارتباط صمیمی با نامحرم، عطر، ازدواج، حجاب، نگاه، عدم تبرج و عدم اختلاط) تأکید دارد. در پایان جدولی از تربیت عفیفانه برای سه دوره کودکی، نوجوانی و جوانی ارائه شد که روش‌ها، عامل‌ها و محتوای تربیت عفیفانه را مشخص می‌کند.