تأثیرات توانمندسازی بهره‌برداران کشاورزی در توسعه روستایی شهرستان سمیرم

Abstract

در دهه‌های اخیر، توانمندسازی به‌مثابه سازوکاری برای دستیابی به توسعه کشاورزی و در پی آن توسعه سکونتگاه‌های روستایی مطرح شد. زیرا، بی‌توجهی به مقوله توانمندسازی ساکنان روستایی و عدم شکل‌پذیری زیرساخت‌های سیاسی و اجتماعی مناسب در مناطق روستایی از موانع اصلی تحقق مشارکت در توسعه سکونتگاه‌های روستایی محسوب می‌شود. داده­های موردنیاز تحقیق از طریق پرسشنامه و از میان کشاورزان شهرستان سمیرم گردآوری شدند که 262 نفر از آن‌ها به روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله­ای انتخاب گردیدند. فرآیند توانمندسازی بهره‌برداران کشاورزی به‌وسیله 67 گویه در قالب شاخص‌هایی همچون آموزش و اطلاع‌رسانی، دانش و آگاهی، فن‌آوری اطلاعات، منابع مالی و اعتباری، اعتمادسازی، همکاری و تشریک‌مساعی، تصمیم‌گیری در امور اجتماعی و اقتصادی، سنجیده شده است. شاخص توسعه نیز از طریق 49 گویه در ابعاد نظام محیطی، نظام اجتماعی ـ اقتصادی و کالبدی توسعه سکونتگاه‌ها سنجیده شده است. نتایج تحقیق نشان داد توانمندسازی کشاورزان روستایی در افزایش تولید محصولات کشاورزی، افزایش درآمد ساکنان روستایی و پایداری و توسعه اجتماعی ـ اقتصادی سکونتگاه­های روستایی مؤثر است. البته، توجه به بهبود وضعیت درآمد کشاورزان، حمایت و هدایت آن‌ها برای افزایش میزان پس‌انداز و مشارکت در سرمایه‌گذاری در فعالیت‌های مرتبط با بخش کشاورزی، پیشنهاد می‌گردد.