مقایسة اثر محیط‌های کشت آلی روی میزان جمعیت تیپ وحشی و تیپ جهش‌یافتة باکتری بیوکنترل Pseudomonas fluorescens VUPf5

Abstract

در این تحقیق رشد دو سویة باکتری<em>Pseudomonas</em> <em>fluorescens</em> VUPf5 و <em>fluorescens</em> VUPf5-1 <em>P.</em> (باکتری جهش‌یافتة مشابه جهش‌یافتة سیستم تنظیمی <em>gac</em>) در محیط‌های کشت آلی ارزیابی شد. این جهش خودبه‌خودی تولید ترکیبات ضد قارچی سیانید هیدروژن، آنتی‌بیوتیک فنازین و آنزیم پروتئاز را در سویة بیوکنترل <em>Pseudomonas</em> <em>fluorescens</em> VUPf5 متوقف کرد. با استفاده از محیط‌های کشت آلی همراه یا بدون سولفات روی سعی شد که جمعیت جهش‌یافته‌ها تا حد امکان کاهش یابد. با هدف افزایش رشد جمعیت VUPf5 و کاهش رشد جمعیت VUPf5-1، شش منبع کربنی (ملاس چغندرقند، نشاسته، سیب‌زمینی، خرما، شکر، سیب) ،سه منبع ازتی (سویا، اوره، سولفات آمونیوم) و یک منبع کربنی ـ ازتی (جوانة گندم) بررسی شدند. محیط کشت 13B (ملاس چغندرقند، جوانة گندم، سویا، شکر، سیب و سولفات منگنز)، محیط کشت بهتری از لحاظ جمعیت باکتری VUPf5 (10¹⁰× 56/5 سلول باکتری در هر میلی‌لیتر) در مقایسه با محیط‌های کشت دیگر شناخته شد و اختلاف جمعیت باکتری در مقایسه با سایر محیط‌ها معنی‌دار بود. محیط کشت 1D (ملاس چغندرقند، جوانة گندم، سویا، شکر، سیب و سولفات روی) سبب کاهش چشمگیری در تکثیر پرگنه‌های جهش‌یافته شد. نتایج به‌دست‌آمده می‌تواند مبنای قابل اعتمادی برای تکثیر بهینة عامل بیوکنترل در فرایند‌های فرمانتاسیون را فراهم کند.