The Impact of Biofilm Forming Rhizobacteria on Rhizoctonia solani Damping-off of Tomato Running title: The Impact of biofilm forming rhizobacteria on Rhizoctonia solani

Abstract

در این مطالعه، ۱۸۰ ریزوباکتر از مزارع مختلف استانهای آذربایجان شرقی و غربی جداسازی شدند. این جدایه‌های باکتریایی بر اساس پتانسیل آنتاگونیستی خود علیه Rhizoctonia solani و توانایی تشکیل بیوفیلم قوی غربال شدند. از بین این جدایه‌ها، ۴۹ جدایه بیش از ۳۰ درصد فعالیت آنتاگونیستی علیه R. solani از خود نشان دادند. روش‌های متفاوتی برای غربال جدایه‌هایی با توانایی تشکیل بیوفیلم بالا مورد استفاده قرار گرفتند. بر اساس روش رنگ آمیزی کریستال ویوله (CVS) از بین ۱۸۰ جدایه ۵۱ جدایه قادر به تشکیل بیوفیلم قابل توجهی بودند. آزمون تشکیل پلیکل (Pellicle formation bioassay-PF) در چند محیط مختلف به انجام رسید. بسیاری از جدایه‌های با قدرت تشکیل بیوفیلم بالا از روش CVS، تنها زمانی در روش PF بیوفیلم قوی تشکیل می‌دادند که از محیط MSNGP (محیط دارای گلیسرول و پکتین) استفاده می‌شد. در آزمون کلنیزاسیون ریشه، جدایه‌های N168، N95 و N94 که در محیط MSNGP بیوفیلم متوسط یا قوی تشکیل داده بودند، توانستند ریشه‌های گیاه گوجه فرنگی را به صورت کارآمدی کلنیزه کنند اما جمعیت جدایه‌های N100، و N87 (ایزوله‌هایی که بیوفیلم تشکیل ندادند) بر روی ریشه‌ها کمتر از 6 log10 واحد تشکیل دهنده کلنی به ازای هر گرم ریشه بود. هرچند نتایج سیستم بیماریزایی با مرگ گیاهچه R. solani گوجه فرنگی نشان داد که توانایی کلنیزاسیون و تشکیل بیوفیلم جدایه‌ها اثر معنی داری در فعالیت بیوکنترل آنها ندارد.