آثار محلول‌پاشی مگافول بر عملکرد و کیفیت میوه گوجه‌فرنگی رقم ریوگرند تحت شرایط تنش کم‌آبی

Abstract

<strong>به‏منظور مطالعه اثر تنش کم‌آبی و سطوح مختلف مگافول بر عملکرد و کیفیت میوه و کارآیی مصرف آب گوجه‌فرنگی رقم ریوگرند آزمایشی به‏صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار، در سال 1394 در مزرعة تحقیقاتی دانشکدة کشاورزی دانشگاه زنجان انجام شد. تیمار‌های آزمایش شامل آبیاری به‏عنوان عامل اصلی در سه سطح (50، 75 و 100 درصد نیاز آبی گیاه) و محلول‌پاشی مگافول به‏عنوان عامل فرعی در چهار سطح (صفر، 1، 2 و 3 میلی‌لیتر در لیتر) بودند. نتایج آزمایش نشان دادکه تیمار آبیاری تأثیر معناداری بر عملکرد و کیفیت میوه و کارآیی مصرف آب داشت. تیمار مگافول بر سفتی بافت میوه، عملکرد، لیکوپن میوه و کارآیی مصرف آب در سطح احتمال پنج درصد معنادار شد. بیشترین مواد جامد محلول کل (41/2 درصد بریکس) و اسید قابل تیتراسیون (09/2 درصد) در تیمار تنش کم‌آبی 50 درصد نیاز آبی گیاه به‏دست آمد. در تیمار 2 میلی‌لیتر در لیتر مگافول، بیشترین مقدار مواد جامد محلول کل (29/2 درصد بریکس)، اسید قابل تیتراسیون میوه (97/1 درصد)، لیکوپن (83/0 گرم بر لیتر)، تعداد میوه (9/37)، متوسط وزن میوه (32/59 گرم)، کارآیی مصرف آب (78/21 کیلوگرم در متر مکعب) و عملکرد بوته (2680 گرم) حاصل شد. اثر متقابل معناداری بین آبیاری و مگافول در صفات اسید قابل تیتراسیون میوه، عملکرد بوته و تعداد میوه وجود داشت. بیشترین تعداد میوه (7/51) و عملکرد بوته (3278 گرم) در تیمار 2 میلی‌لیتر در لیتر مگافول در شرایط آبیاری 100 درصد نیاز آبی گیاه و حداکثر اسید قابل تیتراسیون در تیمار 1 میلی‌لیتر در لیتر مگافول و تنش کم‌آبیاری 50 درصد به دست آمد. با توجه به نتایج، کاربرد مگافول 2 میلی‌لیتر عملکرد میوه را در شرایط آبیاری نرمال و کم‌آبی بهبود بخشید و باعث افزایش 16 درصدی کارآیی مصرف آب شد. تنش کم آبیاری 75 درصد با کاهش 16 درصدی عملکرد موجب ذخیرة 25 درصدی آب در مقایسه با تیمار 100 آبیاری شد.</strong>