تأثیر کم‌آبیاری و اسید سالیسیلیک بر اسانس و آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان در گیاه رازیانه

Abstract

<strong>به‌منظور بررسی تأثیر اسید سالیسیلیک بر خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه رازیانه (<em>Foeniculum vulgare </em>Mill.) تحت شرایط کم‌آبی، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح مربع لاتین با سه تکرار، در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1391 به اجرا درآمد. فاکتور اصلی، آبیاری در سه سطح (50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی)؛ و فاکتور فرعی، غلظت اسید سالیسیلیک در سه سطح (صفر، 5/0 و یک میلی‌مولار) درنظر گرفته شد. محلول‌پاشی اسید سالیسیلیک در مرحلۀ چهاربرگی و قبل از اعمال تیمار آبیاری انجام گرفت. کم‌آبیاری سبب کاهش معنادار عملکرد دانه، درصد و عملکرد اسانس و افزایش معنادار آنزیم‌های سوپراکسید دیسموتاز و گایاکول پراکسیداز نسبت به تیمار شاهد شد. با افزایش غلظت اسید سالیسیلیک، افزایش معناداری در عملکرد دانه، درصد و عملکرد اسانس و آنزیم‌های سوپراکسید دیسموتاز و گایاکول پراکسیداز نسبت به تیمار شاهد دیده شد. همچنین اثر متقابل کم‌آبیاری در اسید سالیسیلیک بر عملکرد دانه، عملکرد اسانس و آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان معنادار بود. افزایش آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان نشان‌دهندۀ کاهش خسارت اکسیداتیو و نقش اسید سالیسیلیک در افزایش تحمل رازیانه در برابر کمبود آب است. </strong><br /><strong> </strong><br /><strong> </strong><br /><strong> </strong>