تأثیر میکوریزا و محلول‏پاشی با نانواکسید آهن و روی بر عملکرد، درصد روغن و برخی صفات بیوشیمیایی گلرنگ در شرایط محدودیت آبی

Abstract

<strong>به‌منظور بررسی تأثیر میکوریزا و محلول‌پاشی با نانواکسید آهن و روی بر عملکرد و برخی صفات بیوشیمیایی گلرنگ رقم'پدیده‘ در شرایط محدودیت آبی، آزمایشی در سال زراعی 1394 به‏صورت فاکتوریل در قالب طرح پایة بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعة تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل کاربرد میکوریزا اربوسکولار در دو سطح (مصرف و عدم‌مصرف میکوریزا)، محلول‏پاشی نانواکسید در چهار سطح (عدم‌استفاده از نانواکسید، کاربرد نانواکسید آهن، نانواکسید روی و کاربرد توأم نانواکسید آهن و روی) و سه سطح آبیاری (آبیاری کامل به‏عنوان شاهد، قطع آبیاری در 50 درصد مراحل تکمه‏دهی و گلدهی به‏ترتیب محدودیت شدید و ملایم آبی) بود. نتایج نشان داد که محدودیت آبی محتوای پرولین، فعالیت آنزیم‏های کاتالاز، پراکسیداز و پلی‏فنول‏ اکسیداز را افزایش داد. کاربرد میکوریزا و محلول‏پاشی نانواکسید آهن و روی این صفات را تحت شرایط محدودیت آبی همانند آبیاری نرمال بهبود بخشید. مقایسة میانگین‌ها نشان داد که حداکثر عملکرد دانه (52/2278 کیلوگرم در هکتار) در ترکیب تیماری آبیاری کامل، کاربرد میکوریزا و محلول‌پاشی توأم نانواکسید آهن و روی و کمترین آن (25/834 کیلوگرم در هکتار) در آبیاری تا مرحلة تکمه‏دهی، عدم‌کاربرد میکوریزا و عدم‌محلول‌پاشی به‏دست آمد. کاربرد میکوریزا و نانواکسید آهن و روی عملکرد دانه را 9/35 درصد در مقایسه با عدم‌کاربرد میکوریزا و نانواکسید آهن و روی تحت شرایط محدودیت شدید آبی افزایش داد. به‌نظر می‏رسد کاربرد توأم میکوریزا و نانواکسید آهن و روی برای سودمندی تولید گلرنگ تحت شرایط محدودیت آبی قابل‌استفاده است.</strong>