اثر برخی محرک‌های زیستی بر عملکرد و صفات کیفی میوۀ زردآلو رقم ’شکرپاره‘

Abstract

<strong>به‌منظور بررسی اثر برخی محرک‌های زیستی بر عملکرد و صفات کیفی میوة زردآلو رقم 'شکرپاره‘، پژوهشی در بهار 1394 در منطقة ابرکوه از توابع استان یزد، اجرا شد. این آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با اعمال هفت تیمار تغذیه‌ای شامل شاهد (محلول‌پاشی با آب)، اسید هیومیک یک و دو در هزار، آمینول‌فورتة سه و شش در هزار و هیومی‌فورتة نیم و یک در هزار در چهار تکرار که هر تکرار شامل یک درخت هشت ساله انجام گرفت. محرک‌های زیستی به‌صورت محلول‌پاشی در دو نوبت، دو هفته بعد از مرحله تمام گل و یک ماه پس از آن اعمال شد. نتایج نشان داد که اثر محرک‌های استفاده‌شده بر بیشتر صفات مورد اندازه‌گیری، به‌جز میزان اسید تیترپذیر (بر حسب اسیدمالیک)، سفتی بافت و شاخص رسیدگی معنادار است. تیمار هیومیک اسید تمام خصوصیات فیزیکی اندازه‌گیری‌شده، کل مواد جامد محلول و ویتامین ث را کاهش داد. بیشترین میزان صفات فیزیکی و شیمیایی در تیمار آمینول‌فورته سه در هزار مشاهده شد و افزایش غلظت آن از سه در هزار به شش در هزار بر صفات مورد بررسی اثر منفی داشت. تیمار هیومی‌فورته نیز باعث افزایش میزان کارتنوئید و ویتامین ث میوه شد. بنابراین، به‌نظر می‌رسد در بین تیمارها، محرک زیستی آمینول‌فورته بهترین تیمار باشد و به‌منظور افزایش عملکرد و بهبود کیفیت میوة زردآلو، محلول‌پاشی به‌خصوص با آمینول‌فورته سه در هزار در زمان مناسب، مفید باشد.</strong>