تأثیر کیتوسان بر پرآوری درون شیشه‌ای انگور رقم ‘بی‌دانه قرمز’

Abstract

<strong>در پژوهش حاضر، اثر غلظت‌های مختلف کیتوسان (صفر، 10، 20، 40 و 80 میلی‌گرم در لیتر محیط کشت) با وزن مولکولی پایین، در پرآوری دورن شیشه‌ای انگور ‘بی‌دانة قرمز' بررسی شد. سی روز پس از استقرار، شاخساره‌های طویل‌شده روی محیط کشت نصف غلظت موراشیگ و اسکوگ حاوی 5/0 میلی‌گرم در لیتر بنزیل آمینوپورین (BAP)و 1/0 میلی‌گرم در لیتر اسید ایندول بوتیریک (IBA) و غلظت‌های مختلف کیتوسان در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تکرار قرارگرفت. براساس نتایج، بیشترین پرآوری (6/7 شاخساره بر ریزنمونه)، وزن خشک و تر تودة گیاهی، سطح برگ و شاخص کلروفیل از غلظت 40 میلی‌گرم در لیتر کیتوسان به دست آمد. بیشترین طول شاخساره و قطر شاخساره در غلظت 20 و 40 میلی‌گرم در لیتر کیتوسان مشاهده شد. بیشترین طول میان‌گره در هر دو محیط کشت شاهد و 40 میلی‌گرم در لیتر کیتوسان مشاهده شد. به‌طور کلی، اثر غلظت 40 میلی‌گرم در لیتر کیتوسان در بهبود شاخص‌های پرآوری انگور رقم ‘بی‌دانة قرمز' معنادار بود. از این‌رو، می‌توان آن را مادة محرک رشد در افزایش پرآوری درون شیشه‌ای انگور رقم ‘بی‌دانة قرمز' استفاده کرد.</strong>