بررسی اثرات پلاسما جت سرد آرگون بر مایکوتوکسین اکراتوکسین A تولید شده توسط جدایه‌های مختلف گونه‌های آسپرژیلوس نیگری

Abstract

مایکوتوکسین‌ها متابولیت‌های ثانویه قارچ‌های رشته‌ای می‌باشند و از نظر ساختمانی غالباً هیدروکربن‌های حلقوی می‌باشند. هدف از این مطالعه بررسی اثرات از بین برندگی پلاسما جت سرد آرگون بر اکراتوکسین A تولید شده توسط سویه‌های آسپرژیلوس نیگری می‌باشد. از محصولات گندم، ذرت، جو دوسر، آرد و برنج از شمال کشور ایران نمونه‌گیری انجام شد. گونه‌های قارچی جهت شناسایی روی محیط چاپکس و جهت استخراج اکراتوکسین A روی محیط‌های سابورو دکستروز براث همراه با عصاره مخمر (SB + YE) و سابورو دکستروز براث بعلاوه عصاره مالت (SB + ME) کشت داده شدند. از گاز آرگون جهت ایجاد پلاسما و به منظور پاکسازی مایکوتوکسین‌ها استفاده شد. میانگین غلظت اولیه اکراتوکسین A در محیط ME+SB از μg/kg 23/22 در زمان‌های 60 و 360 ثانیه به ترتیب به غلظت‌های 36/38 و 82/4 μg/kg رسیده است و در محیط YE+SB از μg/kg 34/38 به غلظت‌های 88/25 و 47/2 μg/kg رسیده است. در مقایسه Log/Lin با Lin/Log میزان غلظت اولیه اکراتوکسین A در محیط ME+SB از μg/kg 224/39 در زمان‌های 60 و 360 به ترتیب به غلظت‌های 26/22 و 414/8 μg/kg رسیده و در محیط YE+SB از 50/31 به ترتیب به غلظت‌های 68/22 و 95/8 μg/kg رسیده است. بررسی آماری کاهش تغییرات اوکراتوکسین تولید شده از سوی جدایه‌های قارچی به‌طور معنی‌دار را نشان داد. این اتفاق تا افزایش 360 ثانیه تیمار با پلاسما جت در محیط (YE+SB) تغییرات کاهشی مقدار اکراتوکسین همچنان معنی‌دار بوده است. لذا از سیستم پلاسما جت می‌توان جهت از بین بردن مایکوتوکسین‌های قارچی در جهت افزایش کیفیت مواد غذایی استفاده نمود.