آسیب شناسی بافتی تأثیر ژل سیکلوسپورین بر پیوند آزاد تمام ضخامت پوست (آلوگرافت) در موش صحرایی

Abstract

امروزه از پیوند پوست به میزان گسترده­ درترمیم جراحت­های پوستی استفاده می‌شود. سیکلوسپورین یکی از پرمصرف­ترین و موثرترین داروهای سرکوبگر ایمنی است که در عین حال استفاده سیستمیک از آن دارای عوارض جانبی و سمیبر روی سیستم عصبی، کلیه و کبد می‌باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیرژل 5/0% سیکلوسپورین در رد پیوند آزاد تمام ضخامت پوست در موش صحرایی است. در این مطالعه تجربی از45 موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به عنوان گیرنده‌ی پیوند و 15 موش نر بالغ اسپراگودالی(SD) به عنوان دهنده‌ی پیوند با محدوده سنی 14 تا 15 هفته و محدوده وزنی 200 ± 10گرم استفاده شد. پس از بیهوشی عمومی، برش تمام ضخامت، پوست دایره‌ای شکل به قطر 5/1 سانتی‌متر شامل لایه‌های اپیدرم و درم از موش‌های دهنده اسپراگودالی به محل وسط کتف گیرنده‌ی ویستار پیوند زده شد. پس از پیوند، موش‌ها به طور تصادفی به 3 گروه 15تایی (شاهد، کنترل مثبت و تیمار با ژل 5/0% سیکلوسپورین تقسیم شده سپس هر کدام خود به 5 گروه 3تایی (گروه‌های نمونه‌برداری در روزهای 3 ، 7 و 15) تقسیم شدند. در گروه شاهد هیچ درمانی صورت نگرفت. گروه کنترل، سیکلوسپورین داخل صفاقی با دوز mg/kg/day10 دریافت کرد و در گروه تحت درمان روزانه به محل پیوند ژل 5/0% سیکلوسپورین مالیده شد. سپس در روزهای 3 ،7 و 15 پس از پیوند از محل کاشت (پیوند) نمونه‌برداری انجام شد و آسیب‌شناسی بافتی انجام گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری کروسکال والیس (kruskalwallis)و نرم‌افزار SPSS مورد واکاوی آماری قرار گرفت. در مشاهدات ریزبینی استفاده از ژل سیکلوسپورین موجب کاهش معنی­دار 05/0p< میزان واسکولیت، فولیکولایتیس، التهاب درم و دژنره شدن اپیدرم در روزهای سوم و هفتم بعد از پیوند در مقایسه با گروه کنترل شد در حالیکه مانع از رد پیوند در روز پانزدهم پس از پیوند نگردید. به‌نظر می‌رسد استفاده از ژل سیکلوسپورین اثرات قابل قبولی بر روند پذیرش بافت پیوندی پوست دارد اگرچه استفاده از آن به تنهایی مانع از رد پیوند نمی‌شود. برای پذیرش موثرتر پیوند پوست می‌توان از ژل سیکلوسپورین به همراه سایر داروهای ایمنوسا پرسی و به صورت ترکیبی استفاده کرد.