ارزیابی عوامل مؤثر بر ظرفیت تاب‏ آوری کسب‏ و‏‏کارهای کوچک و متوسط (مورد مطالعه: قطعه‏ سازان صنعت خودرو)

Abstract

تاب‌آوری، یکی از مفاهیم مهم و حیاتی در علوم مختلف می‌باشد که در سال‌های اخیر توسط محققان حوزه کسب‌وکار و سازمان، مورد بررسی قرار گرفته است. تاب‌آوری به معنای ظرفیت یک کسب‌وکار برای زنده ماندن، انطباق و پایداری، در مواجه شدن با تغییرات آشفته و پرتلاطم است. این پژوهش با هدف ارزیابی عوامل مؤثر بر ظرفیت تاب‌آوری کسب‌وکارهای کوچک و متوسط فعال در حوزه تولید قطعات خودرو صورت گرفته است. براین اساس، تحقیق حاضر بر مبنای هدف، کاربردی بوده و برمبنای طرح تحقیق توصیفی- پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش قطعه‌سازان صنعت خودرو در کشوراند.. با استفاده از فرمول کوکران، 99 شرکت به روش نمونه‏گیری تصادفی ساده مورد تحلیل قرار گرفتند. پس از توزیع و جمع‌آوری پرسشنامه‌های استاندارد تحقیق، برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری و نرم‌افزارSmartPLS3 استفاده شد. یافته‌های پژوهش بیانگر آن است که دارایی‌ها و منابع سازمان 34درصد، و رقابت‌پذیری پویای سازمان 5/41درصد از تغییرات تاب‌آوری کسب‌وکارهای کوچک و متوسط را تبیین می‌کنند. این در حالی است که متغیر یادگیری و فرهنگ، تأثیر معناداری بر ظرفیت تاب‏آوری نداشته است.