بررسی تأثیرعملیات پیرسازی هم دما بر ریز ساختار، خواص مکانیکی و رفتار شکست ضربه فلز جوش فولاد زنگ‌نزن آستنیتی L316

Abstract

در این پژوهش تأثیر پیرسازی در محدوده دمایی °C850–550 به مدت 1 تا 100 ساعت بر ریزساختار، خواص کششی و رفتار شکست ضربه فلز جوش فولاد زنگ‌نزن آستنیتی 316L مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور از روشهایی شامل بررسی‌های متالوگرافی، اندازه‌گیری فریت دلتا توسط فریتوسکوپ، و بررسی‌های شکست‌نگاری استفاده شده است. بر اساس نتایج به دست آمده با افزایش دما و زمان پیرسازی، انحلال فریت دلتا، تشکیل شبکه بهم پیوسته فاز سیگما، و پیشروی کروی‌شدن در ریزساختار مشاهده می‌شود. تغییرات ساختاری فوق موجب القای نوعی انتقال در رفتار شکست از نرم به ترد می‌شوند که کاهش شدید کرنش شکست و انرژی ضربه شارپی را تا 90% به دنبال داشته و در مورفولوژی های خاصی مانند موزاییکی و دیمپلی ترد بر روی سطوح شکست نمود می‌یابند. پیامدهای رفتار فوق در ارتباط با انتخاب دمای مناسب عملیات تنش‌زدایی از طریق تقسیم پنجره عملیات پیرسازی به سه ناحیه مورد بحث قرار گرفته است.