نگاهی به برنامه های بهره برداری از منابع آب ایران در گذشته

Abstract

مردم ایران به علت کمبود آبهای سطحی در بیشتر نقاط کشور از دیرباز به استخراج و بهره برداری از آبهای زیرزمینی رو آورده بودند فن قنات سازی که در ایران اختراع شده بود چنان در این منطقه تکامل و توسعه یافت که بر اثر آن تمدن ایران را برخی تمدن کاریزی ( یا تمدن هیدرولیکی ) نام نهادند به توسط قناتها ایرانیان توانستند بیشتر نیازهای آبی خود را برای سده ها بطرف کنند و یکی از بزرگترین تمدن های عصر خویش را ایجاد نمایند در دهه های اخیر به علت بی توجهی و عدم مطالعه کافی در پیاده کردن تکنولوژی غرب و نیز به علت اشتباه در برنامه ریزیها لطمات فراوانی به اقتصاد تولیدات کشاورزی و نیز بافت اجتماعی کشور وارد شد به عنوان مثال برنامه اصلاحات ارضی مصوبه سال 1340 باعث هجوم درصد بزرگی از کشاوزران روستاها به شهرها و خشک شدن تعداد بیشماری از کشتزارها و قناتها گردید و همچنین سبز کردن صحراها از طریق طرح های آبیاری برخی از سدهای بزرگ موجبات بیکاری بسیاری از زارعین را فراهم آورد عدم توجه به اثرات اجتماعی این طرح ها و برنامه ها در زندگی کشاوزان یکی از علل شکست آنها بوده است برای حصول موفقیت در برنامه های آتی شناخت صحیح مسایل و ارزیابی واقعی اشتباهات گذشته ضروری است در غیر این صورت این نافرجامی را پایانی نمی باشد .