رابطه بین روان رنجوری و بیان شفاهی زبان آموزان ایرانی با رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری

Abstract

چکیده<br /> در این پژوهش، رابطه‌ی بین روان‌رنجوری به عنوان یکی از پنج بعد اصلی شخصیت و مولفه‌های تشکیل دهنده‌ی گفتار، شامل روانی و انسجام گفتار، تلفّظ، دقت دستوری و واژگان مورد بررسی قرار گرفت. به همین منظور، 257 دانشجوی ایرانی رشته های زبان انگلیسی و داوطلب آزمون آیلتس (IELTS) در یک مصاحبه‌ی سنجش و ارزشیابی عملکرد بیان شفاهی شرکت کردند و در ادامه‌ی آن به پرسشنامه عوامل پنجگانه‌ی شخصیتی گلدبرگ (1999) پاسخ دادند. نتایج مدل سازی معادلات ساختاری که تاثیرات غیر مستقیم استاندارد روان‌رنجوری بر مولفه‌های بیان شفاهی را نشان می داد، بیانگر این بود که روان‌رنجوری اثر منفی متوسط بر روانی و انسجام گفتار (بتا = 0.350-)، واژگان (بتا = 0.365-)، دقت دستوری (بتا = 0.345-)، و تلفّظ (بتا = 0.350-) دارد که در این میان بیشترین تاثیر منفی را بر واژگان می‌گذارد. نتایج مطالعه، مورد بحث و تاثیرات ضمنی آن بر آموزش زبان انگلیسی مورد بررسی قرار می گیرد.