بررسی اثر کیفی اجزای افشاء ریسک شرکتی بر عدم تقارن اطلاعاتی با توجه به متغیر‌های تعدیل گر ریسکی بودن، شرایط رکود و تحلیل-گران نهادی در بورس اوراق بهادار تهران

Abstract

هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین کیفیت افشای ریسک شرکتی با عدم تقارن اطلاعاتی در شرایط ریسکی‎بودن شرکت، رکود و وجود تحلیل‎گران نهادی در بورس اوراق بهادار تهران است. برای دستیابی به هدف پژوهش، 100 شرکت برای دورۀ زمانی پژوهش (1393-1388) بررسی شده است. فرضیه­های پژوهش با استفاده از الگوی داده­های تصادفی آزمون شد و تجزیه‌ و تحلیل افشای اطلاعات ریسک، از طریق تحلیل محتوایی از بخش­های مختلف گزارش هیئت‌مدیره صورت گرفت. رویۀ اجرای پژوهش بر اساس استاندارد­هایی است که لینسلی و شرایوز (2006) تدوین کرده‎اند. نتایج پژوهش نشان می­دهد رابطۀ منفی و معناداری بین کیفیت افشای ریسک و عدم تقارن اطلاعاتی (شکاف قیمت پیشنهادی خریدوفروش و سطح معاملات) وجود دارد. همچنین میزان ریسکی بودن شرکت با توجه به سطح فناوری و وجود تحلیل­گران نهادی در حالت حجم معاملات، تأثیر معناداری بر ارتباط بین کیفیت افشای ریسک و عدم تقارن اطلاعاتی می‎گذارد؛ اما در بورس اوراق بهادار تهران افشای اطلاعات ریسکی در وضعیت‎های مختلف اقتصادی تأثیر یکسانی بر عدم تقارن اطلاعاتی دارد.