ارائه الگوی مطلوب شهر خلاق در کلانشهر تهران

Abstract

شهر خلاق مرکز نوآوری، خلاقیت و تبدیل ایده به ثروت قلمداد می شود و داشتن چنین شهری آرزوی ایده آل جوامع برتر می باشد. از منظری دیگر طراحی مداوم ایده های تازه و نوآوری عناصر اصلی رقابتی در عصر جهانی شدن هستند. حرکت به سمت ایجاد و تحقق شهر خلاق در توسعه اقتصادی بسیار ضروری است. بنابراین، ارائه مدل شهر خلاق در 22 منطقه شهری تهران یکی از اولویت‌‌ها و هدف اصلی است که با بهره مندی از داده های ثانویه، تهیه پرشسنامه و استفاده مناسب از راهکار نرم افزار spss، شاخص‌های خلاقیت با 19 فاکتور از شاخص های شهر خلاق رتبه بندی و سطح بندی شده اند. مطالعات حاکی از این واقعیت است که از لحاظ شاخص های شهر خلاق میزان برخورداری مناطق تهران همگون نیست. با این وجود اولویت بندی بدست آمده از مدل تاپسیس سه سطح متمایز را نمایان می سازد: 1) سطح برخوردار؛ 2) سطح نیمه برخوردار (متوسط)؛ 3) سطح فرو برخوردار (محروم). نتایج پژوهش نشان می دهد از یک طرف افزایش و بهبود معیارهای شهر خلاق تاثیرات خود را در حرکت محلات شهر به سوی تحقق شهر خلاق می گذارد و از طرف دیگر میزان این تاثیرگذاری بسیار متفاوت است به گونه ای که براساس مدل تحلیل شبکه شاخص معیارهای نوآوری با نشان دادن رقم 265/0 بیشترین تاثیر را در حرکت یک محله به سمت محله خلاق در تهران را دارد. در این بین تعدد مراکز علم و فناوری، نوآوری و اختراعات بیشترین نقش را در تحقق محله خلاق تهران را دارد؛ با این وجود فاکتور سرمایه های انسانی به ویژه نخبگان و دانشجویان، سرمایه های اجتماعی، شبکه روابط اجتماعی و تعاون بیشترین نقش را در تحقق محلات خلاق در بهبود مسائل شهری دارند در مرحله آخر، کیفیت زندگی نیز در حرکت یک محله به سمت محله خلاق در شهر موثر است. محاسبات ضریب همبستگی چند گانه نشان می دهد که 39 / 0 درصد از تغیرات تحقق محلات خلاق شهر تهران ناشی از بهبود وافزایش به کارگیری مولفه های شهر خلاق است به گونه ای که به ازای یک واحد تغییر در اثر انحراف معیار، معیارهای تحقق شهر خلاق 62/0 درصد واحد تغییر در تحقق محلات خلاق شهر تهران ایجاد می کند.