بررسی کانون روایت در اسرارالتوحید

Abstract

کانون روایت، منظری است که نویسنده یا راوی برای نگریستن به داستان خود انتخاب می­کند. تحلیل و بررسی کانون روایت و شگردهای روایی در کشف ساختار منسجم و دقیقی از روایت در آثار داستانی حائز اهمیت شایانی است. یکی از شگردهای روایی که از رهگذر آن می‌توان به میزان توانایی یک داستان پرداز در شکل دهی به ساختار روایی اثرش پی برد، نظریۀ کانون روایت ژرار ژنت است. او برای بررسی کانون روایت دو مقولۀ وجه و لحن را معرفی می‌کند. در این پژوهش با بهره‌گیری از روش توصیفی تحلیلی، شگردهای روایی در حکایت­های اسرارالتوحید بر اساس نظریۀ کانون روایت ژنت مورد بررسی قرار می­گیرد. هدف از این پژوهش شناسایی میزان موفقیّت محمدبن منور در بهره‌گیری از کانون روایی برای انتقال اندیشه‌های عرفانی، جذابیت و واقع نمایی حکایت برای مخاطب و نمایان ساختن عظمت و کرامت‌های جد خود ابوسعید ابوالخیر در اسرارالتوحید است.