مدل همترازسازی ارزیابی بهره‌وری پژوهشی پژوهشگران هنر و علوم پزشکی ایران با رویکرد همسانی: مطالعه موردی: رشته‌های هنرهای نمایشی و آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت

Abstract

هدف: ارزیابی‌های مقایسه‌ای بهره‌وری پژوهشی بین رشته‌های علمی مختلف دارای ابعاد پیچیده‌ای است؛ یکی از اصلی‌ترین راه‌حل‌ها، همترازسازی ارزیابی‌های بهره‌وری پژوهشگران است. در این پژوهش دو رشته هنرهای نمایشی و آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، برای ارائه مدل همترازسازی ارزیابی بهره‌وری پژوهشگران مورد بررسی قرار گرفته‌اند.<br /> روش: این پژوهش از نوع پژوهش‌های کاربردی و اکتشافی علم‌سنجی است که در آن از روش‌های کتابخانه‌ای، پیمایشی، تحلیل محتوا با رویکرد اکتشافی و همسانی استفاده شد.<br /> یافته‌ها:تفاوت معنی‌داری بین بروندادهای تخصصی دو رشته از لحاظ نوع وجود دارد.رشته هنرهای نمایشی دارای21 نوع برونداد است؛ همترازسازی این بروندادها با بروندادهای رایج موجود در رشتۀ آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، به بسیاری از ابهامات مربوط به ارزیابی بهره‌وری پژوهشی این حوزه پایان داد.<br /> نتیجه‌گیری: با تعیین وزن بروندادها و با رویکرد همسانی همترازسازی بروندادهای تخصصی رشته‌های مختلف ممکن شد بنابراین می‌توان برای ارزیابی و مقایسۀ بهره‌وری پژوهشی هر یک از این حوزه‌ها بهره جست.