سردفتری ایران و ضرورت بازبینی در روش اجرای آن

Abstract

<em>در اجرای انفرادی سردفتری، سردفتر زندانی رسالت خود است؛ جایگزینی سردفتر آسان نیست، به‌ویژه اینکه جایگاه دفتریار مبهم است. امکان علمی و تخصصی کردن امور نیست و وظیفۀ مشاوره با وضوحش انکار می‌شود. سردفتر به‌تنهایی مسئول جبران زیان مشتری است. با فوت یا بازنشستگی سردفتر، دفترخانه تعطیل و خدمت عمومی دلیل متوقف می‌شود. سردفتر بازنشسته یا وراث سردفتر نفعی در دفترخانه ندارند. پس در واگذاری امتیاز دفترخانه شایستگی علمی جانشین لحاظ نمی‌شود. متأسفانه آوردۀ حقوق شرکت‌ها برای این عرصه در دید تیزبین پژوهشگران نیامده است. </em><em> با حفظ روش اجرا می‌توان مسائلی را حل کرد. اما دگرگونی واقعی با پذیرش اجرای مشارکتی سردفتری و گردآوری چند سردفتر در یکجا صورت می‌پذیرد: دفتریارحذف، </em><em>جایگزینی سردفتر آسان،</em><em> علمی و تخصصی کردن امور ممکن، </em><em>زیان‌دیده از مسئولیت شرکت و شرکا بهره‌مند، ارائۀ خدمت مستمر و شایستگی علمی جانشین لحاظ می‌شود. </em>