ماهیت حقوقی فدیه در طلاق خلع و مبارات

Abstract

<em>در طلاق‌های خلع و مبارات زن با پیشنهاد فدیه به مرد او را ترغیب به مطلقه نمودن خود و مرد پس از قبول فدیه اقدام به جاری کردن صیغۀ طلاق می‌کند. در طلاق‌های مذکور علاوه‌بر آنکه ارادۀ مرد وجود دارد، نقشی نیز برای زن دیده می‌شود. فقها و حقوقدانان در بررسی ماهیتی این طلاق‌ها تنها به بیان ماهیت طلاق پرداخته‌ و به ماهیت عمل فدیه دادن زن به مرد چندان توجهی نکرده‌اند. این پژوهش از دیدگاه اخیر به موضوع نگریسته و به بیان ماهیت حقوقی فدیه در این دو طلاق می‌پردازد و در پی پاسخگویی به این پرسش است که ماهیت فدیه مانند طلاق، ایقاعی مستقل است یا قراردادی خاص میان زن و شوهر محسوب می‌شود و چنانچه قراردادی خاص در نظر گرفته شود، چه چیزی به‌عنوان معوض در این قرارداد در برابر فدیه قرار می‌گیرد؟ با بررسی‌های انجام‌گرفته مشخص شد که فدیه، ماهیتاً قراردادی خاص میان زن و مرد محسوب می</em><em>‎</em><em>شود که در آن از یک سو زن مالی را به شوهر تملیک می</em><em>‎</em><em>کند و در مقابل این تملیک مرد نیز تعهد به مطلقه نمودن زن می‌نماید.</em>